پیش از این نیز درباره پل استیونس و آثارش در زمینه اقتصاد نفت و گاز و اقتصاد انرژی مطالبی ارائه شده بود، تحلیل های ایشان پیرامون نفت و گاز در اوپک، بیداری اسلامی و مواردی از این دست که مربوط به خاورمیانه است، حاوی نکات جالبی است که می توانید از طریق لینک های زیر دریافت فرمایید.
http://www.chathamhouse.org/media/comment/view/185841
عربستان با دارا بودن یک چهارم از ذخائر نفتی شناختهشدن در جهان (معادل 261 میلیارد بشکه) رتبه نخست را در زمینه حجم ذخائر نفت، به خود اختصاص داده است. هرچند عربستان به عنوان بزرگترین تولید کننده نفت در بسیاری از سالها شناخته شده و از سوی دیگر موقعیت مهمی در بازار جهانی دارد ولی روابط پیچیده و ویژه عربستان با آمریکا و حضور شرکتهای آمریکایی در صنعت نفت این کشور، استقلال آن را در این صنعت زیر سوال برده است. (میرترابی، 1387: 194- 199)
عربستان برای حفظ جایگاه خود در صنایع نفت جهان، در چندین عرصه فعالیت دارد:
الف) روابط عربستان با دیگر اعضای اوپک: عربستان میکوشد که قیمت نفت را در بالاترین سطح ممکن نگهدارد. هر چند که معتقد است نباید افزایش قیمت نفت، آن قدر زیاد باشد که تقاضای نفت را تحت تاثیر منفی قرار دهد. عربستان با توجه به میادین عظیم نفتی خود میتواند 2 تا 3 میلیون بشکه ظرفیت اضافی تولید در هر روز داشته باشد. لذا در صورتی که کشورهای عضو اوپک با اقدامات و تصمیمات عربستان موافقت نکنند، عربستان از قواعد اوپک سرپیچی کرده و خود به اضافه نمودن تولید روی مینهد و همچنین در صورت کاهش تولید از سوی سایر کشورهای عضو اوپک یا یک کشور از عرصه تولید، عربستان آن را جبران میکند. امروزه اوپک را سازمانی تحت رهبری عربستان میدانند.
