روش های خصوصی سازی در صنعت نفت و گاز

هر چند این مطلب با عنوان روش های خصوصی سازی در صنعت نفت و گاز منتشر می شود ولی این روش ها به صورت منحصر در این حوزه نمی باشد و در سایر صنایع نیز کاربرد دارد.

برای خصوصی­سازی رو­ش­های گوناگونی وجود دارد که در ادامه به طور مختصر به شرح هریک از این موارد پرداخته می­شود. برای انتخاب هر یک از این روش­ها، می­بایست به مولفه­های گوناگونی نظیر ساختار حکومتی، وضعیت افتصادی، تاثیرپذیری جامعه از هر یک از صنایع و ... توجه گردد. مهم­ترین روش­ها به این صورت هستند.

1-فروش ذخائر (Stock Sales)- در این روش که در واقع در درجه دوم بعد از تولید شرکت دولتی است، شرکت خصوصی از طریق مشارکت در درجه دوم وارد حوزه کاری آن سازمان دولتی می­شود. فروش ذخائر می­تواند در قالب مزایده عمومی که حجم وسیعی از شرکا را درگیر می­کند یا یک پیشنهاد خاص به افراد خاص در بخش خصوصی باشد یا اینکه از طریق تلفیق و توسعه فعالیت­ها با یک سازمان دیگر انجام شود.

2-فروش دارایی­ها(Asset Sales)- در این روش، تمامی دارایی­های سازمان دولتی به افراد واگذار می­گردد.

3- بازمهندسی سازمان (Company Reorganization)- در این روش با تبدیل ساختار سازمانی شرکت به اجزای کوچک­تر و واگذاری آن­ها به افراد متقاضی، امر خصوصی­سازی اتفاق می­افتد، این روش در صورت اجرای مناسب می­تواند زمینه­ساز بهره­وری و اثربخشی بیشتر سازمان باشد.

4- سرمایه­گذاری مشترک(Joint Venturing)- در این روش، سازمان­ها با حفظ ساختار گذشته خود، به جذب سرمایه از بخش خصوصی اقدام می­کنند. تکنیک­ها و ابزارهای تجاری، بسته به قدرت طرفین و فشار سیاسی موجود می­باشد.

5- قراردادهای مدیریت و اجاره(Lease and Management)- در این روش­، واگذاری کامل مالکیت به بخش خصوصی اتفاق نمی­افتد بلکه اجازه مدیریت، فناوری یا مهارت­ اداره بنگاه به این بخش داده می ­شود. در قالب این قرارداد، بخش خصوصی می­تواند دارایی­های دولتی را نیز اجاره کرده و با مسئولیت خویش به اداره آن­ها بپردازد. قراردادهای مدیریت و اجاره معمولا در سرمایه­گذاری­های با ملیت­های متفاوت نیز کاربرد دارد که منجر به جذب سرمایه و بهبود وضعیت مالی سازمان­های دولتی می­گردد.