مقدمه:
این مطلب، درباره آییننامه، قوانین و شرایط سرمایهگذاری خارجی در ایران میباشد .بدین منظور فرمهای گوناگون مربوط به درخواست سرمایهگذاری خارجی، بخشی از محور مورد بحث در این سرفصل است که بررسی این فرمها، در وهله اول موضوع این نوشتار نیست و بلکه تمرکز بیشتر این نوشتار کوتاه بر روی قوانین و آییننامههای اجرابب مربوط به تشویق و حمایت سرمایهگذاری خارجی(مصوب سال 1381) و موافقنامه و شرایط عمومی همسان قراردادهای خدمات مدیریت طرح در صنعت نفت میباشد.
سرمایه گذاری خارجی در ایران:
پیش از ادامه بحث، بهتر است نگاهی کوتاه به سرمایهگذاری خارجی در صنابع ایران داشته باشیم که اتفاقا همواره محل بحث، بررسی و نزاع بوده است. با توجه به ویژگیها خاص حکومت اسلامی و مسائلی نظیر قاعده نفی سبیل، انفال بودن معادن و ... بحث سرمایهگذاری خارجی در ایران در یک خط قرمز قرار داشته است به گونهای که در قانون اساسی نیز، جلوگیری از حاکمیت و مالکیت خارجیان بر منابع داخلی به شدت مورد تاکید قرار گرفته است لذا سازوکار بهرهگیری از سرمایهگذاریهای خارجیان در داخل کشور، نیازمند توجه دقیقتر و جدیتری است که مبادا موجب تسلط آنان بر منابع داخلی گردد. از سوی دیگر تجربه تاریخی ایرانیان در گذشته و پس از جنگ جهانی دوم نسبت به حاکمیت کشورهای استعمارگر بر منابع داخلی موجب احتیاط بیشتری در این زمینه شده است.