عوامل موثر بر قیمت نفت خام
در تمامی معاملات نفتی، قیمت از مهمترین گزارهها محسوب میشود و بسیاری از تبصرهها و مواد قراردادی برای تثبیت قیمت ایجاد میشوند پوشش ریسک در بازارهای نفت و گاز، ایجاد سیستم های حقوقی پیچیده و ... همگی تائیدی بر این مدعاست که قیمت مهمترین گزاره در معاملات نفت خام است. در این قسمت به برخی از عوامل موثر بر قیمت نفت خام اشاره میشود.
1- کیفیت نفت خام : کیفیت نفت خام را میتوان با استفاده از چند شاخص ارزیابی کرد، که مهمترین شاخصهای مطرح در این زمینه عبارتند از : API (که در واقع معیاری برای ارزیابی سبکی و سنگینی نفت است، نفتهای سبکتر ارزش بیشتری دارند، زیر فرآوردههای ارزشمند بیشتری از آنها استخراج میشود.)، درصد سولفور (که معیاری برای ترشی و شیرینی نفت است، هر چند که نفت شیرینتر باشد بهتر است زیرا درجه سولفور بالا میتواند سبب خوردگی لولههای استخراج و انتقال نفت شود و هزینه زیادی را ایجاد میکند)، درجه انجماد (با توجه به اینکه، گاه نفت خام مسافتهای طولانی را توسط لوله یا تانکر طی میکند، اگر در دمای بالایی منجمد شود، سبب میشود که در زمان گذر از مسیرهایی که دما پایینتر است، نفت در لولهها یخ ببندد و در نتیجه جریان نفت را متوقف کند، معمولا برای مقابله با این رخداد، از مواد افزودنی شیمیایی دیگری استفاده میشود که بسیار هزینهبر است، لذا درجه انجماد نفت بسیار مهم است. لازم به ذکر است که طیف وسیعی از درجات انجماد (از 20 درجه بالای صفر تا 20 درجه پایین صفر) وجود دارد.) و سایر عوامل مربوط به کیفیت نفت.
2- عوامل سیاسی: همواره به دلیل حساسیت کالاهای نفتی، عوامل سیاسی اعم از تحریمها، آشوبها، جنگها و ... در تعیین قیمت نفت، تاثیرگذار بوده است به گونهای که کوچکترین حوادث، میتواند نوسان شدیدی در قیمت نفت خام و بازارهای مربوط به آن نماید، لذا بیثباتی منطقه خلیج فارس که عموما از سیاستهای کشورهایی نظیر آمریکا ناشی میشود در راستای کنترل بازارهای نفتی میباشد.
3- سرمایهگذاری در بخشهای عملیاتی صادراتی: به طور کلی هزینه تمام شده، یک کالا از لحظه اکتشاف تا تحویل نهایی، میتواند از عوامل بسیار مهم در تعیین قیمت نفت خام باشد، وضعیت کلی مخازن، پالایشگاهها، حمل و نقل و عواملی از این دست، در تعیین قیمت نفت خام هر منطقه یا کشور تاثیرگذار است، ضمن اینکه نباید از خاطر دور داشت که اگر هزینه تمام شده یک محصول بیشتر از قیمت بازار باشد، از نظر اقتصادی تولید آن به صرفه نیست، به همین دلیل در بسیاری از کشورها، به دلیل بالا بودن هزینه تولید، از استخراج و صادرات نفت خودداری میشود.
4- شرایط عمومی قرارداد: هر چند که شرایط عمومی قراردادهای نفتی توسط طرفین تعیین میشود و معمولا تحت تاثیر سایر حوزهها نظیر کیفیت، امنیت عرضه و تقاضا، شرایط سیاسی- اجتماعی و ... است، ولی برخی از چارچوبهای قراردادی، خواسته و ناخواسته به دلیل مولفههای ذاتی خود در تعیین قیمت نفت، تاثیر ویژهای دارند به عنوان نمونه استفاده از هر یک از قراردادهای امتیازی یا قرارداد بیع متقابل، میتواند در تعیین قیمت توافقی موثر باشد.
5- امنیت تقاضا: معمولا، امنیت عرضه را به عنوان یکی از اساسیترین عوامل قیمت نفت به شمار میآورند ولی با توجه به وابستگی شدید اقتصاد برخی از کشورها به درآمدهای نفتی، تامین امنیت تقاضا توسط کشورهای مصرفکننده نفت که میتواند از طریق ساخت پالایشگاههای متناسب با نفت وارداتی از یک کشور خاص و ... انجام شود، در تعیین قیمت نفت خام تاثیر خاصی دارد به عبارت دیگر، ایجاد تعهد دوجانبه که در واقع زمینه کاهش ریسک را فراهم میکند در تعیین قیمت نفت موثر است البته نکته اساسیتر این است که معمولا کشورهای واردکننده تلاش میکنند که به متنوعسازی بازارهای خرید خود بپردازند و سبدی متنوع از تامینکنندگان را برای خود ایجاد کنند، چرا که وابستگی به نفت یک کشور خاص، سبب میشود قدرت چانهزنی کشور وارد کننده کاهش یابد. در هر صورت عوامل موثر بر تقاضا نیز در تعیین قیمت تاثیرگذار است.
6- ارزش فرآوردههای نفتی: هرچند که ارزش فرآوردههای نفتی استخراجی از یک نفت خاص را میتوان از عوامل مربوط به کیفیت نفت خام محسوب کرد که پیش از این، توضیحات مربوط به آن بررسی شد ولی ارزش فرآوردههای نفتی فارغ از اینکه از چه نفتی، چه فرآوردههایی تولید میشود، در تعیین قیمت نفت موثر است.
7- وجود کالاهای جایگزین: با اینکه، هنوز هم نفت به عنوان اصلیترین منبع انرژی محسوب میشود و در چشمانداز 2030 انرژی جهان نیز، نفت درصد بالایی از انرژی را تامین خواهد کرد ولی انرژیهای نو، نیز میتوانند در تعیین قیمت نفت موثر باشند، چرا که از یک سو بر تقاضای نفت تاثیر میگذارند و از سوی دیگر، زمینه سرمایهگذاریهای جدید بر صنایع نفتی را کاهش میدهند.
در تهیه این مطلب، از مقاله زیر نیز استفاده شده است:
عزیزی فیروزه، وخشوری سارا(1386)، اولویتبندی عوامل موثر برقیمت نفت خام صادراتی ایران، فصلنامه پژوهشهای اقتصادی، زمستان 1386، صص 1- 25.